Terminy i techniki siewu rzepaku ozimego

Stojak: 14.06.2024
Author

Rzepak ozimy jest jedną z najważniejszych upraw w Polsce, zapewniającą wysokiej jakości surowiec do produkcji oleju roślinnego. Aby jednak uprawa była efektywna, kluczowe jest odpowiednio dobrany termin siewu rzepaku, ale też głębokość czy technika siewu. Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje na temat optymalnych warunków siewu rzepaku ozimego.

Termin siewu rzepaku ozimego

Odpowiedni termin siewu rzepaku ozimego jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na sukces uprawy. W zależności od regionu Polski, terminy siewu rzepaku mogą się różnić. W północno-wschodniej części kraju siew powinien rozpocząć się między 5 a 10 sierpnia. W miarę przesuwania się na zachód i południe, terminy siewu rzepaku przesuwają się do 25-30 sierpnia.

Właściwie dobrany termin siewu rzepaku ma kluczowe znaczenie dla rozwoju roślin. Rzepak musi wytworzyć solidną nisko osadzoną rozetę liściową i relatywnie grubą szyjkę korzeniową przed nadejściem zimy, co zapewni mu lepsze przetrwanie trudnych warunków.

Warto jednak pamiętać, że data w kalendarzu nie zawsze wyznaczy nam najlepszy termin siewu rzepaku. Kluczowy jest bowiem przebieg pogody i związana z nim wilgotność gleby. Dlatego przy planowaniu terminu siewu kierujmy się też oceną zarówno panujących, jak i prognozowanych warunków atmosferycznych.

Coraz cieplejsza jesień a termin siewu rzepaku

W ostatnich latach obserwujemy w Polsce coraz dłuższe i cieplejsze jesienie, co rodzi pytanie, czy zmieniające się warunki klimatyczne mogą być podstawą do opóźnienia siewu rzepaku ozimego. Choć wydłużony okres wegetacyjny teoretycznie mógłby pozwalać na przesunięcie terminów siewu rzepaku, większość badań naukowych oraz doświadczeń praktycznych wskazuje, że jest to ryzykowna strategia.

Zbyt późny termin siewu rzepaku może nie pozwolić roślinom na osiągnięcie fazy rozety i odpowiedniego rozwoju szyjki korzeniowej przed zimą, co jest kluczowe dla ich przetrwania. Nawet przy łagodniejszych jesieniach występują nagłe ochłodzenia i przymrozki, które mogą zaskoczyć słabiej rozwinięte rośliny.

Eksperci podkreślają, że mimo zmian klimatycznych należy trzymać się zalecanych regionalnie terminów siewu rzepaku. Zamiast przesuwać terminy siewu rzepaku, lepszym rozwiązaniem jest elastyczne podejście oparte na lokalnych warunkach pogodowych i monitorowaniu wilgotności gleby, tak aby zapewnić optymalny start roślin przed zimowym spoczynkiem.

Gęstość siewu rzepaku

Kolejnym ważnym elementem jest odpowiednia gęstość siewu rzepaku. Normy wysiewu są zależne od wybranej odmiany rzepaku i terminu siewu. Dlatego zawsze należy sprawdzić te informacje indywidualnie. Tym niemniej możemy pokusić się o sformułowanie pewnych ogólnych reguł.

Nadmierna gęstość rzepaku może prowadzić do zwiększenia ryzyka chorób i wylegania roślin. Ponadto zbyt liczna obsada sprawi, że rośliny będą ze sobą konkurowały o wodę, składniki odżywcze czy światło słoneczne. To w oczywisty sposób będzie miało negatywny wpływ na plonowanie.

Z kolei sytuacja odwrotna, czyli niedostateczna gęstość siewu, sprawi, że nie wykorzystamy w pełni potencjału stanowiska. Zaniżony plon z hektara, to oczywiście pogorszona rentowność uprawy, dlatego zawsze powinniśmy robić wszystko, by ustalając gęstość siewu rzepaku, jak najbardziej zbliżyć się do optimum.

Głębokość siewu rzepaku

Głębokość siewu rzepaku ozimego ma kluczowe znaczenie dla jakości wschodów i dalszego rozwoju roślin. Optymalna głębokość to 1–2 cm, co zapewnia szybki dostęp do wilgoci w powierzchniowej warstwie gleby i wyrównane wschody. Zbyt płytki siew zwiększa ryzyko przesuszenia lub wywiewania nasion, a zbyt głęboki – opóźnia kiełkowanie i osłabia siewki. Na glebach cięższych można siać głębiej, a na lekkich – płycej. Precyzyjne ustawienie głębokości i docisku redlic bezpośrednio wpływa na powodzenie uprawy.

 

Terminy I Techniki Siewu Rzepaku Ozimego 1

Metody siewu rzepaku ozimego

W zależności od dostępnych zasobów oraz celów uprawy istnieje kilka metod siewu rzepaku ozimego. Zależnie od możliwości sprzętowych i panujących warunków glebę przygotowujemy do siewu wcześniej, prowadząc adekwatne do potrzeb prace uprawowe, lub realizujemy agregatem uprawowo-siewnym w jednym przejeździe.

  • Pasowy siew rzepaku ozimego (Strip-till) – polega na siewie bezpośrednio w ściernisko. Metoda ta pozwala na umieszczenie nasion w wilgotnej glebie, nawet jeśli jej wierzchnia warstwa jest sucha, co jest szczególnie korzystne w warunkach suszy.

  • Rzędowy siew rzepaku ozimego – polega na siewie z rozstawem rzędów 20-40 cm i głębokością 1,5-3 cm. Im gorsze warunki glebowe, tym szerszy powinien być rozstaw rzędów, a głębokość siewu rzepaku powinna być większa w przypadku lżejszych i bardziej przesuszonych gleb.

  • Punktowy siew rzepaku ozimego – umożliwia wyrównany rozstaw roślin, co jest korzystne dla równomiernych wschodów i dalszego rozwoju roślin.

  • Gęsty siew rzepaku ozimego – stosowany głównie na potrzeby nasiennictwa, charakteryzuje się, jak nazwa wskazuje, większą gęstością siewu.

Każda z tych metod ma swoje zalety i wady, a wybór odpowiedniej jest kombinacją dostępności sprzętu, warunków glebowych i celu produkcji.

Rentowność uprawy rzepaku a dobór odmian

Uprawa rzepaku ozimego może być bardzo opłacalna. Kluczowe jest, aby dobrze dostosować terminy siewu rzepaku do lokalnych warunków klimatycznych oraz wybrać właściwą metodę siewu, co zapewni optymalny rozwój roślin i wysokie plony. Kolosalne znaczenie ma także dobór odmian rzepaku, których cechy będą odpowiadały potencjałowi stanowiska, ale także będą w stanie oprzeć się zagrożeniom, które przez cały okres wegetacyjny próbują nadszarpnąć kondycję roślin.

Dobierając odmiany rzepaku do siewu, warto więc wziąć pod uwagę, zarówno presje poszczególnych patogenów, jak i typowe dla danej lokalizacji warunki. Wśród nich warto wspomnieć, zagrożenie niedoborami wody, surowość pogody w okresie zimowym, czy zagrożenie ze strony szkodników.

Mając na względzie wysokie, ale przecież bardzo zróżnicowane potrzeby plantatorów rzepaku zadbaliśmy, by w naszej ofercie znalazły się odmiany odpowiednie do różnych warunków uprawy i mogące stawić czoła bardzo wielu zagrożeniom.