Pchełka rzepakowa – odmiany rzepaku z wysokim potencjałem do obrony
Stojak:
04.08.2025
Pchełka rzepakowa stanowi coraz większe zagrożenie dla rzepaku. Dzieje się tak na skutek zmian klimatycznych, ograniczeń w stosowaniu zapraw insektycydowych oraz rosnącej odporności na dostępne środki chemiczne. Naszą odpowiedzią na te potrzeby są odmiany rzepaku z wysoką wytrzymałością na żerowanie tego uporczywego szkodnika.
Dlaczego zagrożenie ze strony pchełki rzepakowej wzrasta?
Zmiany klimatyczne, takie jak wyższe temperatury jesienią i łagodniejsze zimy, sprzyjają rozmnażaniu pchełki w rzepaku. Coraz trudniejsza jest też konwencjonalna ochrona insektycydowa. Zakaz stosowania zapraw neonikotynoidowych, kurczący się katalog środków do oprysków owadobójczych i rosnący problem odporności pchełki na pyretroidy nie pozostają bowiem bez wpływu na intensyfikację presji tego szkodnika.
Pchełka rzepakowa – szkodliwość
Pchełka w rzepaku stanowi poważne zagrożenie dla wschodzących roślin, ponieważ dorosłe osobniki wygryzają charakterystyczne otwory w liścieniach i młodych liściach, co prowadzi do ograniczenia powierzchni asymilacyjnej. Tego typu uszkodzenia mogą znacząco spowolnić wzrost roślin, obniżając ich odporność na niekorzystne warunki i zwiększając podatność na wymarzanie.
W miarę rozwoju roślin larwy pchełki wgryzają się do ogonków liściowych i pędów, niszcząc tkanki przewodzące, co dodatkowo osłabia rzepak ozimy i może prowadzić do istotnych strat w plonie. Szczególnie niebezpieczne są uszkodzenia, które pchełka w rzepaku powoduje we wczesnych fazach rozwojowych, gdyż mogą skutkować koniecznością przesiania plantacji.
Kiedy żeruje pchełka rzepakowa?
Pchełka w rzepaku żeruje przede wszystkim jesienią, zaraz po wschodach roślin. Okres największej aktywności przypada na ciepłe dni września i października, kiedy dorosłe osobniki migrują na plantacje w poszukiwaniu pokarmu i miejsc do składania jaj. Już przy temperaturach około 10°C pchełki zaczynają intensywnie żerować, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia liścieni i młodych liści.
Wylęgające się później larwy kontynuują żerowanie w okresie zimowym i wczesnowiosennym, drążąc korytarze w ogonkach liściowych i szyjce korzeniowej. Ich obecność może znacznie wpłynąć na kondycję rzepaku w fazie ruszania wegetacji wiosną.
Jak zapobiegać atakom pchełki rzepakowej?
Zoptymalizowane zakładanie plantacji rzepaku, polegające na minimalizacji pozostałości z poprzednich upraw i właściwym przygotowaniu gleby, zmniejsza ryzyko ataku pchełki. Dodatkowo monitoring populacji pchełki i ukierunkowane stosowanie insektycydów, zgodnie z progami szkodliwości, poprawiają skuteczność zwalczania tego szkodnika. Na koniec innowacja – odmiany z wysoką wytrzymałością na żerowanie pchełki rzepakowej oferują nową, skuteczną linię obrony, pozwalając na redukcję strat w plonie.
Odmiany z wysoką wytrzymałością na żerowanie pchełki rzepakowej
Nowe odmiany rzepaku opracowane przez Limagrain wykorzystują mechanizm „ucieczki”, gdzie silny jesienny wzrost roślin ogranicza ataki dorosłych owadów, a szybkie wydłużanie łodygi na wiosnę minimalizuje uszkodzenia przez larwy. Mniej larw na plantacji oznacza oczywiście mniejsze uszkodzenia, a to dodatkowo zmniejsza ryzyko chorób.
Czy odmiany rzepaku odporne na pchełkę rzepakową istnieją?
Niestety nie możemy mówić o odporności rzepaku na pchełkę. Jednak wysoki potencjał do obrony przed tym szkodnikiem, jaki oferują wybrane odmiany z naszego portfolio (np. LG AVENGER), to nowatorskie podejście do ograniczania ryzyka związanego z pchełką rzepakową na kluczowych etapach uprawy.
Cechy genetyczne odmian decydujące o zdolności do obrony przed pchełką rzepakową, w połączeniu z optymalizacją zabiegów uprawowych i efektywnym stosowaniem insektycydów, otwierają nowe perspektywy dla rolnictwa, umożliwiając bardziej efektywną walkę z tym trudnym szkodnikiem.